In Movement Festival
Zonder enige pretentie plaatst
Solène Wachter haar podium voor twee tegenovergestelde rijen van toeschouwers. Deze
bi-frontale opstelling kondigt al de dualiteit van
haar choreografie aan die, al naar gelang van
waar men zit, anders wordt beleefd: nu eens in
de duisternis, dan weer in de felle spotlights. De
ruimte en actie wisselen en balanceren tussen
de explosieve energie van een popconcert en
de nauwkeurige bewegingen van de technische
ploegen backstage.
Vertrekkende vanuit dit
ludieke droste-effect van live performance
creëert Solène Wachter een reeks pivoterende
spiegelruimten die naar een climax toegaan
en resulteren in een vernieuwende, ontnuchterende en facetrijke voorstelling.
Een verbluffende eerste solo van deze jonge, in Brussel gevestigde choreografe die nu al van zich doet spreken.