Het Internationaal Festival van Les Brigittines zet in op een rit langsheen diverse podiumvormen: ongewone talen en universums, bijzondere vormen.


ZO VRIJ ALS WE MORGEN ZULLEN BLIJKEN TE ZIJN

Leven we niet in een tijd waarin de podiumkunsten, ondanks de morele censuur en de verstikkende economische en sociale maatregelen, alle zeilen bijzetten en varen op de oceaan van wat mogelijk is? De kunstenaar moet echter beducht zijn voor de vele hinderlagen: zo is er de dreigende mist in deze tijd waarin realiteit en ctie, waarheid en leugen met elkaar worden verward en waarin de zinledigheid een universele vrijgeleide is. Het is in het hart van hun re ectie dat de kunstenaars de invloed voelen van die ontelbare ronselende en kortzichtige verzinsels. De realiteit en haar overvloed aan sociale media werken belemmerend: het vergt een zekere kracht van ons allen om te weerstaan aan deze schadelijke invloed.

Moeten auteurs, regisseurs en choreografen, willen ze écht vrij zijn, zichzelf niet toestaan om te breken met de wereld en haar vervolgens opnieuw uit te vinden?

Is het niet wanneer de verbeelding de vrije loop wordt gelaten en er ruimte is voor het onverwachte, voor droombeelden of ook wanneer zekerheden in vraag worden gesteld dat de podiumkunsten op het hoogtepunt van hun intensiteit komen en het meeste te bieden hebben aan de toeschouwer?

Laat dit nu onze grootste wens zijn.

Patrick Bonté
Algemene en artistieke leiding