Uitgesteld
Geef ons maar een verhevigde tonaliteit, een knetterende contrapunt, trossen van akkoorden en de melodieën die branden van verlangen! (Olivier Messiaen).
De contemplatieve neerslachtigheid in de moderne religieuze muziek is een relatief recent gegeven binnen het spirituele genre. Messiaens schitterende, virtuoze en onnavolgbaar harmonieuze zeven-delige Visions de l’Amen voor twee piano’s, geschreven in 1943 tijdens de bezetting, vormen samen een monumentale cyclische compositie. Engelen en vogels, heiligen en planeten, glasramen en klokkentorens … alles getuigt van Messiaens trouw aan een flamboyant katholicisme waar we ons vandaag maar weinig bij kunnen voorstellen. Messiaen bedient zich van een tekst van Ernest Hello – de meest uitzinnige van alle schrijvers van de Franse ‘renouveau littéraire catholique’ – om in zijn partituur de betekenissen van het woord ‘Amen’ tot uitdrukking te brengen: van het ontstaan van de wereld tot de verheerlijking wanneer de opdracht is volbracht.
Olivier Messiaen: Visions de l’Amen voor twee piano’s, 1943
ICTUS
Jean-Luc Fafchamps, Jean-Luc Plouvier: piano’s