Les Brigittines

“Ik herinner me één zinnetje uit mijn kindertijd: je woont alleen op een klein stukje aarde, op een eiland, een kibboets geheten, te midden van een oceaan van land... Mijn artistieke aanpak draait heel vaak rond dat gevoel dat ik constant tracht op te roepen, om opnieuw verbinding te maken met iets dat mij toen is overkomen maar dat ik nooit helemaal goed heb begrepen.” Meytal Blanaru

Wetenschappers hebben ontdekt dat de details van een herinneringen wijzigen telkens wanneer we ze terug voor de geest halen. Elke keer een moment uit het verleden opnieuw wordt opgeroepen, wijkt het verder af van de originele versie... Wat als we slechts een verzameling van vluchtige momenten zijn? Hoe kunnen we het verleden als referentiepunt nemen als we niet kunnen vertrouwen op onze herinneringen? WE WERE THE FUTURE of het geheugen als creatieve daad.
Drie dansers en een muzikant, omringd door het publiek. Met als enige medium hun lichaamsexpressie, hun muziek, hun lichamelijkheid en betrokkenheid proberen ze samen om een landschap te creëren, het landschap van een herinnering...